σισυρίγχιο

το / σισυριγχίον, ΝΑ

βοτ. νεοελλ. γένος αγγειόσπερμων μονοκότυλων ποωδών φυτών που ανήκει στην οικογένεια ιριδίδες τής τάξης ιριδώδη, με 80 περίπου είδη ποών που απαντούν στην Αμερική και στις Δυτικές Ινδίες

αρχ.

το ποώδες φυτό ίριδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λ. άγνωστης ετυμολ. με αναδιπλασιασμό σι- (πρβλ. σί-σαρον). Κατά μία άποψη, συνδέεται με σι-σύμβριον* «είδος φυτού», ενώ κατ' άλλους με σῦριγξ (βλ. λ. σύριγγα)].